Biz ailecek sürpriz sever bir aileyiz. O kadar ki, birbirimize söyleyecek güzel bir haberimiz olursa "Bir sürprizim var" der , öyle söyleriz. Sanırım bundandır diye düşünüyorum, bizim çocukların doğum günleri yaklaştıkça '"Bize ne sürprizin var anne?" diye soru yağmuruna tutulmam. Özellikle bu sürpriz beklentisi, oğlumun doğum gününü içerisinde barındıran Ocak ayında, had safhalara ulaşıyor. Ve alıyor beni bir düşünce...
Bu sene oğlumu bize yakın oturan bir arkadaşına gönderir göndermez başladım hazırlıklara,
Evi hazırladıktan sonra, çocukların eğlenmesi için bir sürü içi çikolata dolu balon hazırladım. Çocuklara "Balonları patlatın bakalım içinden ne çıkacak?" dediğimde, önce kısa süreli bir şaşkınlık yaşasalarda, eğlendikleri her hallerinden belli oluyordu.
Oğlum eve geldiğinde onu arkadaşları ile birlikte kapıda karşıladık. O anda oğlumun yüzündeki mutluluğu görmek, benim için öyle güzeldi ki...
O gün için hazırladığım ikramlar da yine çocuklara yönelik olsun istedim. Masamızda bulunanlar arasında; kardanadam tatlısı, çikolatalı milföyler, poğaça, mercimekli köfte, patlamış mısır ve galatasaraylı pastamız vardı.
Galatasaray takımını tuttuğu için, Galatasaray temalı, üzerinde ismi yazan bir pasta yaptım.
Oğlumun evimize gelen arkadaşlarına vermesi için, küçük hediyelikler hazırladım.Üzerlerine de "Doğum Günüme Geldiğiniz İçin Teşekkür Ederim" yazdım.
Günün sonunda, misafirlerimiz gidince oğlumla başbaşa kaldığımızda, bana sarılarak "Anneciğim sürprizlerin en güzelini yapmışsın." sözü ise benim için paha biçilemez bir hediyeydi...