Artık yaz tatilini geride bıraktığımız şu günlerde, biz de herkes gibi okul hazırlıklarına başladık. Bu sene oğlum ikinci sınıfa geçtiği için onun pek fazla bir telaşı yok. Kızım ise bu sene anaokulana başlayarak, okul hayatına ilk adımı atacak İnşaallah...
Okul dönemi yaklaşınca bizde memleketimiz Isparta'dan ayrıldık ayrılmasına, ama aklımız oradaki bahçemizde, evimizde ve annemin evinin sağında, solunda ve arkasında bulunan çocuk parklarında kaldı. Artık, orada iken çektiğimiz fotoğraflar ve bir dahaki tatil planları ile avunacağız.
Bahçemizdeki kayısı ağacımız,
Olgunlaşan dutların afiyetle yendiği ve ağaçta kalanların sabırsızlıkla olgunlaşması beklendiği kara dut ağacımız;
Dut toplamış eller, kayısı ve karşınızda uğurböceği;
Toplanma mevsimi geldiğinde meyelerini balkonumuzdan toplayabileceğimiz, evimizin önündeki ayva ağacımız;
Ve çocukların her gün 'Bu narlar ne zaman olacak?' diye sordukları, evimizin ön bahçesindeki nar ağacının, beşi bir yerde narları;
Herkese sevdikleri ile beraber hayırlı, mutlu ve sağlıklı günler diliyorum....
o okul telaşı bizde de var canım ama bunlar tatlı telaşlar :) Bu arada meyvelere bayıldım ımm ağzım sulandı :) özellikle o dutlardan yemek istiyorum :))
YanıtlaSilEvet haklısın. Bu tatlı telaşların da kıymetini bilmek gerekir. Olsa da yesek...
SilÇocuklarınıza başarılar diliyorum.O güzelliklerden ayrılmak zor olmuştur,büyük şehirde bunları yaşamak imkansız hale geldi.
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim.Sormayın, buralarda ağaçtan meyve toplamak nedir bilemiyor çocuklar...
SilNe kadar şanslısınız keşke bizimde gidebileceğimiz böyle bir bahçe olsaydıda oğlumda sabırsızlansaydı sizin çocuklarınız gibi imrendim vallah.
YanıtlaSilBende her daim orada yaşayanlara imreniyorum aslında. Ama insan nasibinin peşinde koşturuyor işte.
Sil