Bu bayram bizim evde, bayram telaşının yanı sıra başka tatlı bir telaş daha vardı. Oğlum bayramdan birkaç gün önce sünnet oldu. Bayramın 3. günü de, aile arasında bir merasim yaptık.
Oğlumun sünnet olayını çok şükür sorunsuz atlatınca, bende uzun zamandır 'nasıl olacak' diye endişelendiğim bir düşünceden, hayırlısı ile rahatlamış oldum. Hatta anladım ki, boşuna endişe duymuşum. Sanırım bazen 'hassas anne' olmaktan çok 'endişeli anne' oluyorum. Sizde de böyle oluyor mu? Yoksa sadece ben miyim bu gel-gitleri yaşayan?
Aile arasında yaptığımız sünnet merasiminde, gelen konuklara ikram etmek üzere şeker hamurundan kurabiyeler yaptım. Ay, yıldız ve kalp şeklinde yaptığım kurabiyeleri daha önceden hazır aldığım şeker hamuru ile kapladım. Çok şirin ve güzel bir ikramlık olduğunu söylediler ve çok beğendiler gelen konuklarımız.
Davetimizin baş misafirleri çocuklardı. Çünkü onların iyi ve güzel vakit geçirmesi benim için önemliydi. Renkli düdüklerin, kızlara puantiyeli balonların, erkeklere arabalı balonların yanı sıra, bir de şeker paketi hazırladım çocuklara vermek için.
Hazırladığım şekerleri koymak için, bir ayakkabı kutusunun kapağını paketlerle uyumlu hale getirdim. Ayrıca şekerleri paketleme işini bizim çocuklarla birlikte yaptık, çok eğlendiler. Gerçi ben bir ara misafirlere ikram edeceğimiz şeker kalmayacak diye korkmadım değil hani.
Misafirler gelmeden önce oğlum dışarıda iken, yeğenlerimle birlikte etrafı süsledik, o da eve girdiğinde çok sevindi ve hoşuna gitti.
Kısacası o gün evdeki tüm çocukların yüzlerinden gülücükler eksik olmadı. Bu da beni gerçekten çok mutlu etti. İnşaallah tüm dünyadaki, özellikle de ülkelerinde çok zor günler geçiren annelerin ve evlatlarının da yüzleri bundan böyle hep güler.
